Tıpta Deontoloji Dizannamesi

Kabul Tarihi   : 13.1.1960 
Karar Sayısı    : 4/12678         

Yayın Tarihi    : 19.2.1960

 

Madde - l. Tabip ve diş tabiplerinin, deontoloji bakımından riayetle mükellef oldukları kaide ve esaslar bu Nizamnamede gösterilmiştir. 
            6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği Kanunu'nun 7'nci maddesi mucibince tabip odalarına kayıtlı bulunan tabip ve diş tabipleri, bu Nizamname hükümlerine tâbidirler.

BİRİNCİ KISIM 
Umumi Kaide ve Esaslar

Madde - 2. Tabip ve diş tabibinin başta gelen vazifesi, insan sağlığına, hayatına ve şahsiyetine ihtimam ve hürmet göstermektir.
            Tabip ve diş tabibi; hastanın cinsiyeti, ırkı, milliyeti, dini ve mezhebi, ahlaki, düşünceleri, karakter ve şahsiyeti, içtimai seviyesi, mevkii ne olursa olsun, muayene ve tedavi hususunda azami dikkat ve ihtimamı göstermekle mükelleftir.

Madde - 3. Tabip, vazifesi ve ihtisası ne olursa olsun, gerekli bakımın sağlanmadığı acil vakalarda mücbir sebep olmadıkça ilk yardımda bulunur.Diş tabibi de, kendi sahasında, aynı mükellefiyete tâbidir.

Madde - 4. Tabip ve diş tabibi, meslek ve sanatının icrası vesilesiyle muttalı olduğu sırları, kanuni mecburiyet olmadıkça ifşa edemez. (1) Tıbbi toplantılarda takdim edilen veya yayınlarda bahis konusu olan vakalarda, hastanın hüviyeti açıklanamaz.

Madde - 5. Sağlık müesseselerinde tatbik olunan usul ve kaideler mahfuz olmamak üzere, hasta; tabibini ve diş tabibini serbestçe seçer.

Madde - 6. Tabip ve diş tabibi, sanat ve mesleğini icra ederken, hiçbir tesir ve nüfuza kapılmaksızın, vicdani ve mesleki kanaatına göre hareket eder. Tabip ve diş tabibi, tatbik edeceği tedaviyi tâyinde serbesttir.

Madde - 7. Tabip ve diş tabibi sanat ve mesleğinin icrası dışında dahi olsa meslek ve ahlak ve âdabı ile telif edilemeyen hareketlerden kaçınır.

Madde - 8. Tabiplik ve diş tabipliği mesleklerine ve tedavi müesseselerine, ticari bir veche verilemez. Tabip ve diş tabibi, yapacağı yayınlardan tababet mesleğinin şerefini üstün tutmaya mecbur olup, her ne suretle olursa olsun, yazılarında kendi reklamını yapamaz. Tabip ve diş tabibi, gazetelerde ve diğer neşir vasıtalarında, reklam mahiyetinde teşekkür ilanları yazdıramaz.

Madde - 9. Tabip ve diş tabibi, gazete ve sair neşir vasıtaları ile yapacağı ilanlardan ve reçete kâğıtlarında, ancak ad ve soyadı. ile adresini, Tababet İhtisas Nizamnamesine göre kabul edilmiş olan ihtisas şubeleri, akademik ünvanını ve muayene gün ve saatlerini yazabilir.
Muayenehane kapılarına veya binaların dışına asılacak tabelaların ebadı ve adedi, mahalli tabip odaları tarafından tespit edilebilir. Tabipler ve diş tabipleri, tabip odalarının bu husustaki kararlarına riayet etmekle mükelleftirler. Tabelalarda en çok iki renk kullanılabilir. Işık verici vasıtalarla tabelaları süslemek yasaktır.

* Ceza hükmü için 44'üncü maddeye bakınız
I- Sahife 26'daki T.C.K.'nun 198'inci maddesine bakınız.

Madde - 10. Araştırma yapmakta olan tabip ve diş tabibi, bulduğu teşhis ve tedavi usulünü yeter derecede tecriibe ederek faydalı olduğuna veya zararlı neticeler tevlit etmeyeceğine kanaat getirmedikçe, tatbik veya tavsiye edemez. Ancak, yeter derecede tecrübe edilmemiş olan yeni bir keşfin tatbikatı sırasında alınacak tedbirler hakkında ilgililerin dikkatini celbetmek ve henüz tecriibe safhasında olduğunu ilave etmek şart ile bu keşfi tavsiye edebilir.
Bir keşif hakkında yanlış kanaat uyandıracak ifadeler kullanılması yasaktır.

Madde - 11. Tecriibe maksadı ile insanlar üzerinde hiçbir cerrahi müdahale yapılamayacağı gibi aynı maksatla, kimyevi , fiziki veya biyolojik herhangi bir tedavide tatb ik edilemez.
            Klasik metodların bir hastaya fayda vermeyeceği klinik veya laboratuvar muayeneleri neticesinde sabit olduğu takdirde, daha önce mutat tecrübe hayvanları üzerinde kâfi derecede denenmek suretiyle faydalı tesirleri anlaşmış olan bir tedavi usulünün tatbiki caizdir. Şu kadar ki, bu tedavinin tatbik edilebilmesi için, hastaya faydalı olacağının ve muafakiyet elde edilmemesi halinde ise mutat tedavi usullerinden daha elverişsiz bir netice alınmayacağının muhtemel bulunması şarttır.
Evvelce tecrübe edilmiş olmakla beraber, zarar vermesine ihtimal bulunmayan ve hastaya kurtarması kati görülen bir müdahale yapılabilir.

Madde - 12. Tabip ve diş tabiplerinin:
A) Hastalara, herhangi bir suretle olursa olsun, haksız bir menfaat temini istihdaf eden fiil ve hareketlerde bulunmaları;
B) Birbirlerine, muayene ve tedavi için hasta göndermeleri mukabilinde ücret alıp vermeleri;
C) Kendilerine hasta temini maksadıyla, eczacı, yardımcı tabbi personel ve diğer herhangi bir şahsa tavassut ücreti ödemeleri;
D) Şahsi bir menfaat düşüncesi veya gayrimeşru bir gaye ile ilaç, tıbbi alet veya vasıtalar tavsiye etmeleri yahut sağlık müeşseselerine hasta sevk etmeleri veya yatırmaları;
E) Muayene ve tedavi ücretinin tesbiti ve bunun ödenmesi hususunda, üçüncü şahısların tavassutunu kabul etmeleri caiz değildir.

İKİNCİ KISIM
Meslektaşların hastaları ile münasebetleri

Madde - 13. Tabip ve diş tabibi, ilrrıi icaplara uygun olarak teşhis koyar ve gereken tedaviyi tatbik eder. Bu faaliyetlerinin mutlak surette şifa ile neticelennıemesinden dolayı, deontoloji bakımmdan muaheze edilemez.
            Tababet, prensip ve kaidelerine aykın veya aldatıcı mahiyette teşhis ve tedavi yasakür. Tabip ve diş tabibi, teşhis, tedavi veya korunmak gayesi olmaksızın hastanın arzusuna uyarak veya diğer sebeplerle, akil veya bedeni mukavemetini azaltacak herhangi bir şey yapamaz.

            Madde - 14. Tabip ve diş tabibi, hastaların vaziyetinin icapettirdiği sıhhi ihtimamı gösterir. Hastanın hayatını kurtarmak ve sıhhatini korumak mümkün olmadığı takdirde dahi, ıstırabını azaltmaya veya dindirmeye çalışmakla mükelleftir.
            Tabip ve diş tabibi, hastasına ümit vererek teselli eder. Hastanın maneviyatı üzerinde fena tesir yapmak suretiyle hastalığın artması ihtimali bulunmadıığ takdirde, teşhise göre alınması gerek tedbirlerin hastaya açıkça söylenmesi lazımdır. Ancak, hastalığın vahim görülen akıbet ve seyrinin saklanmaması uygundur.
            Meş'un bir prenestik hastanın kendisine çok büyük bir ihtiyatla ihsas edebilir. Hasta tarafından; böyle bir prenestiğin ailesine açıklanmaması istenilmemiş veya açıklanacağı şahıs tayin olunmamış ise durum ailesine bildirilir.

Madde - 15. Hastaya bakmak üzere bir aile nezdinde herhangi bir müesseseye çağrılan tabip, korunmayı da sağlamaya çalışır. Tabip, hastalara ve onlarla birlikte yaşayanlara, kendilerine ve muhitlerine karşı mesuliyetlerini bildirir.
Tabip icabında, tedaviye devamı reddetmek pahasına da olsa, hijyen ve korunma kaidelerine riayeti temin için gayret sarfeder.

Madde - 16. Tabip ve diş tabibi, bir kimsenin sıhhi durumu hakkında, ilmi metodları tatbik suretiyle bizzat yaptığı muayene neticesinde vicdani ve fenni kanaata ve şahsi müşahadesine göre rapor verir.
Hususi bir maksatla veya hatır için rapor veya herhangi bir vesika verilemez.

Madde - 17. Tabip ve diş tabibi, hastanın hususi ve ailevi işlerine karışamaz. ancak, hayati ehemmiyeti haiz bulunan veya sağlık bakımından zaruri göriilen hallerde, mümkün olan kolaylığı ve manevi yardımı sağlar.

Madde - l8. Tabip ve diş tabibi, acil yardım, resmi veya insani vazifenin ifası halleri hariç olmak üzere, mesleki veya şahsi sebeplerle hastaya bakrııayı reddedebilir.

Madde - 19. Tabip ve diş tabibi, mesleki veya şahsi sebeplerle tedaviyi bitirnıeden hastasını bırakabilir. Ancak, bu gibi hallerde, diğer bir meslektaşın tedavi veya müdahalesine imkân verecek zamanı evvelden hesaplayarak hastayı vaktinde haberdar etmesi şarttır. Hastanın bırakılması halinde, hayatının tehlikeye düşmesi veya sıhhatinin zarara uğraması mukıtemel ise diğer bir meslektaş temin edilmedikçe hastayı terkedemez. Hastayı bu suretle terkeden tabip veya diş tabibi, lüzum gördüğü veya hasta tarafından talep edildiği takdirde, tedavi zamanına ait müşahade notlarını verir.

Madde - 20. Tabip ve diş tabibi, faydasızlığını bildiği bir ilacı hastaya veremez. ancak, esaslı bir tedavi yapılması mümkün olmayan hallerde, teselli bakımından bazı ilaçlar tavsiye edilebilir.
Mali vaziyetleri müsait olmayan hastalar, mutlak zaruret olmadıkça pahallı teselli ilaçları verilmesi caiz değildir.
            Tabip ve diş tabibi, hastaya lüzumsuz ve fuzuli masraflar yaptırmayacağı gibi faydası olmayacağını ve hastanın mali kudretinin kâfi gelmeyeceğini bildiği bir tedaviyi tasviye edemez.

            Madde - 21. Başkalarının yardımı ile yapılacak cerrahi âmeliyatlar ile diğer tedavilerde, operatör, müdavi tabip ve diş tabibi, beraber çalışacağı elemanları seçmekte serbesttir.
            Götürü ücret şartı müstesna olmak üzere, yardımcı tıbbi personelin ücretleri hasta tarafından ödenir. Hasta tarafından çağrılmamış olan müdavi tabip veya diş tabibi, ameliyatta hazır bulunmaktan dolayı ayrıca ücret isteyemez.
            Umumi, mülhak ve hususi bütçeli daireler ile belediyelere, iktisadi devlet teşekküllerine veya bunlara bağlı müesselere ait sağlık tesislerinde olan usul ve esaslar mahfuzdur.

            Madde - 22. Ananın hayatını kurtarnıak için yegâne çare teşkil ettiği takdirde, avertman yapılması caizdir. Ciddi bir tehlikede bulunan ananın hayatı cerrahi müdahaleyi veya gebeliğe son verebilecek bir tedaviyi zaruri kılıyorsa, hastalığm taallus ettiği takdirde iki tabibin objektif ve kat'i delillere dayanan raporları alınmadıkça bu müdahale veya tedavi yapılamaz. Bu raporların aslı müdahaleyi veya tedaviyi yapan tabip tarafından muhafaza olunur ve kendisi tarafından tasdikli ve hastanın ismini ihtiva etmeyen bir örneği, mensup olduğu tabip odasına taahhütlü olarak gönderilir. Raporun tasdik şerhinde, avortmanın yapıldığı tarih ve mahal gösterilir.
            Ağır ve acil vakalarda, yukarıki fıkra mucibince tabip raporu alınması mümkün olmadığı takdirde, tabip re'sen hareket eder ve keyfiyeti derhal taahhütlü bir mektupla mensup olduğu tabip odasına bildirilir. Avermanlârda, hastanın ve varsa veli veya vasisinin yazılı olarak muvafakatının alınması şarttır.
            Bu nizamnamenin yirmi birinci maddesinde yazılı sağlık tesislerinde yapılacak avortmanlarda bu tesislerde cari olan usul ve esaslar mahfuzdur.

Madde - 23. Güç doğumlarda tabip, anayı ve çocuğu kurtarmaya gayret eder. Bu gibi hallerde tabip, ailevi mülahazalara vesair tesirlere kapılmaksızın, ilmin ve fennin icaplarını yerine getirir.

Madde - 24. Hasta, konsültasyon yapılmasını arzu ederse, müdavi tabip veya diş tabibi bu talebi kabul eder. Müdavi tabip veya diş tabibi, konsültasyon yapılmasına lüzum gördüğü takdirde, keyfiyeti hastaya bildirir. Bu teklifin kabul edilmemesi halinde, müdavi tabibi, hastasını bırakabilir.
Bu nizamnamenin yirmi birinci maddesinde yazılı sağlık tesislerinde, konsültasyonun hangi hallerde ve ne suretle yapılacağı, hastahaneler talimatnamelerinde gösterilir.

Madde - 25. Konsültasyonlarda münakaşa ve müşavereler hasta ile etrafındakilerin duyup anlayamayacakları şekilde yapılır.
            Münakaşa ve müşavere esnasında, meslek vekarının muhafaza edilmesine dikkat olunur.
            Konsültasyonu iştirak eden tabip veya diş tabinin, bir meslektaşı himaye maksadı ile veya bir hissi sebeple, lüzumsuz medihlerden kaçınarak kanaatını açıkça söylemesi lazımdır.

            Madde - 26. Konsültasyonda varılan neticeler bir konsültasyon zaptı ile tespit ve zabıt müştereken imza olunur.
            Konsültasyon neticesi ayrıca en yaşlı tabip veya diş tabibi tarafından hastaneye bildirilir. Netice bildirilirken, hastanın veya yakınlarının maneviyatını bozacak veya kendilerini tereddüt ve şüpheye düşürecek müphem ve imalı sözler sarfedilmesi caiz değildir.

            Madde - 27. Konsültasyon tabip veya diş tabibi, yapılan tedaviyi uygun görmediği takdirde, kanaatını konsültasyon zaptına yazmakla iktifa eder. Yapılan tedaviye müdahalede bulunamaz.

            Madde - 28. Konsültasyon tabip veya diş tabibi ile müdavi tabibin kanaatları arasında aykırılık hasıl olur ve hasta konsülten tabip veya diş tabibinin kanaatını tercih eder ise müdavi tabip kendi görüşünde ısrar ettiği takdirde hastayı terkedebilir.

            Madde - 29. Konsültan tabip veya diş tabibi, hastanın ısrarla talebi olmadıkça, hastayı tedavi edemez. Konsültan tabip veya diş tabibinin, konsültasyonu icap ettirmiş olan hastalığın devamı müddetince, müdavi tabibin muvafakatı olmadan hastanın yanına, aynı hastalık için mesleki bir maksatla sonradan girmesi caiz değildir.

            Madde - 30. Yapılan konsültasyonda her tabip veya diş tabibi, ücretini ayrı ayrı alır. Ücretin, bir elden alınarak taksimi caiz değildir.
Konsültasyon, müdavi tabibe, konsültan tabip veya diş tabibi gibi ücret almak hakkını verir.

            Madde - 31. Asgari ücret tarifesi tatbik olunan yerlerde, tabip veya diş tabibi, rekabet veya propaganda maksadı ile tarifede yazılı asgari miktardan aşağı ücret kabul edemez.

Madde - 32. Tabip ve diş tabibinin, kendi meslektaşları ile bunların bakmakla mükellef oldukları usul ve füriiununu ve karşı veya kocalarının muayene ve tedavileri için ücret alınmaması uygundur. Bu hallerde, zaruri masraflarını isteyebilir.

Madde - 33. Her çeşit cerrahi müdahale, doğum, fizikoterapi, radyoterapi, diş tababeti tedavileri ve tabibin sıkı nezaretini gerektiren sürekli kürler içinde hastalardan maktu bir ücret istenebilir.Bu tür evinde veya bakım ve tedavi müessesesinde, tedavi için maktu bir ücret alınabilir.
            Diğer hallerde maktu ücretle hasta tedavisi yapılamaz. Bu Nizamnamenin yirmi birinci maddesinde yazılı sağlık tesislerinde cari olan usul ve esaslar mahfuzdur.

            Madde - 34. Götürü ücret alınması caiz olan hallerde tedavi, tamamlanmadan herhangi bir sebeple bırakılırsa, müdavi tabip o zamana kadar sarfettiği mesai ile masraflarına tekabül eden ücreti alar ve peşin ücret almış ise bakiyesini iade eder. Madde - 35. Acil vakalarda müdahale eden tabip veya diş tabibi bu müdahaleden dolayı ücretini sonradan isteyebilir.

Madde - 36. Bu nizamnamenin yirmi birinci maddesinde yazılı sağlık tesislerinde çalışan tabip ve diş tabibi, bu daire ve müesseselere ait sağlık kurallarına başvurmuş olan hastaları muayehenahe veya laboratuvarına celbederek ücretle tedavi edemez.

 

ÜÇÜNCÜ KISIM
Meslektaşların birbiri ile paramedikal meslek mensupları ile münasebetleri

Madde - 37. Tabip ve diş tabipleri, kendi aralarında iyi meslektaşlık münasebetlerini idame ettirmeli ve manevi bakımdan birbirine yardım etmelidirler. Meslekle ilgili anlaşmazlıklarını, evvela kendi aralarında halletmeye çalışmalı ve bunda muvaffak olamadıkları takdirde mensup oldukları tabip odalarına haber vermelidirler.

Madde - 38. Tabip ve diş tabibi, meslektaşlarını zemmedemiyeceği gibi onları küçük düşürecek diğer tavır ve hareketlerde de bulunamaz.
            Tabip ve diş tabibi herhangi bir şahsın haysiyet kırıcı hücumlarına karşı meslektaşlarını korur.

            Madde - 39. Tabip ve diş tabibi, meslektaşlarının hastalarını elde etmeye matuf hareket ve teşebbüslerde bulunamaz.

Madde - 40. Tabip ve diş tabibi, paramedikal, meslek mensupları ile mesleki münasebetlerinde, onların bağımsızlığını ihlal etmemeli, kendilerine nezaket göstermeli, onları, hastalarına karşı müşkül bir duruma koyabilecek hareketlerinden sakınmalıdır.

DÖRDÜNCÜ KISIM
Çeşitli Hükümler

Madde - 41. Tabip odaları her yıl Ocak ayı başında, odalarda kayıtlı bulunan tabip ve diş tabiplerinin ad ve soyadları ile ihtisas ve adreslerini gösteren levhayı hazırlamakla mükelleftir.

            Madde - 42. Muayenehane ve laboratuvar açan tabip ve diş tabibi, hasta kabulüne veya laboratuvarda faaliyete başladığı tarihten ve muayenehane veya laboratuvarı kapatması veya nakletmesi halinde de kapatma veya naklin vukuu bulduğu tarihten en çok bir hafta içinde, keyfiyeti, yazılı olarak mensup olduğu tabip odasına bildirir.

            Madde - 43. Tabip ve diş tabibi, muayenehane veya laboratuvarın da, kendi namına diğer bir meslektaşı çalıştıramaz. ancak, muvakkat bir müddet için bizzat bulunmadığı takdirde, diğer bir meslektaşı yerine bırakabilir. Bu müddet bir aydan fazla devam ederse, mensup olduğu tabip odasını haberdar eder.

            Madde - 44. Tabip ve diş tabipleri, bu Nizamname hükümlerine aykırı hareket ettikleri takdirde 6023 sayılı Türk Tabipleri Birliği Kanunu'nun 30'uncu maddesine tevfikan mensup oldukları Tabip Odaları İdare Heyetleri tarafından Haysiyet Divanına sevkedilir.
            Tabip ve diş tabiplerinin inzibati ceza ile tecziye edilmeleri hakkında ayrıca hukuki veya cezai takibat yapılmasına mani değildir.
            Muvakkat madde. Bu nizamname hükümleri sanatlarını icra eden permili dişçiler hakkında da tatbik olunur.

            Madde - 46. 6023 sayılı kanunun 59'uncu rnaddesinin (g) bendine müsteniden hazırlanmış ve Şurayı Devletçe tetkik edilmiş olan bu Nizamname hükümleri: Resmi Gazete ile neşri tarihinden iki ay sonra yürürlüğe girer.

            Madde - 47. Bu Nizamname hükümlerini icraya, Adliye ve Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekilleri memurdur.

Tıpta Uzmanlık Tüzüğü

Bakanlar Kurulu Karar No:2002/4198

Resmi Gazete

Tarih: 19.6.2002 ; Sayı:24790

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç ve Kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tüzük, tıp veya diş hekimliği uzmanlık dallarını, bu dallarda uzman olabilmek için gerekli koşulları, tıp veya diş hekimliğinde uzmanlık eğitimi verecek kurum ve kuruluşların nitelikleri ile uzmanlık eğitiminin usul ve esaslarını düzenler.

 

Tanımlar

MADDE 2  – (1) Bu Tüzükte geçen;

a) Bakanlık: Sağlık Bakanlığı,

b) YÖK: Yükseköğretim Kurulu,

c) Fakülte: Tıp veya diş hekimliği fakülteleri,

d) Kurum: Bu Tüzük hükümleri uyarınca uzmanlık eğitimi vermeye yetkili kılınan tıp veya diş hekimliği fakülteleri ile resmi sağlık kurumları ve Adli Tıp Kurumu,

e) Birim: Kurumların belirli bir uzmanlık dalında tıpta uzmanlık eğitimi veren klinik ve laboratuvarları,

f) Uzmanlık eğitimi : Bu Tüzük hükümlerine göre uzman olabilmek için gereken tıp veya diş hekimliğinde uzmanlık eğitimi ve öğretimi,

g) Asistan: Kurumlarındaki kadro unvanları ne olursa olsun bu Tüzük hükümlerine göre uzmanlık eğitimi görenler,

h) Uzman: Bu Tüzüğe ekli Çizelgede yer alan dallardan birinde uzmanlık eğitimini tamamlayarak o dalda sanatını uygulama hakkı ve uzmanlık unvanını kullanma yetkisi kazanmış olanlar,

i) TUS: Tıpta Uzmanlık Giriş Sınavı,

j) DUS: Diş Hekimliği Uzmanlık Giriş Sınavı,

anlamında kullanılmıştır.

 

Eğitim sorumluları

MADDE 3 – (1) Uzmanlık eğitiminden, tıp veya diş hekimliği fakültelerinde 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu hükümlerine göre profesör ve doçent olanlar ile en az 3 yıllık uzman olan yardımcı doçentler, uzmanlık eğitimi vermeye yetkili kılınan diğer kurumlarda ise yönetmelikte belirtilen usul ve esaslara göre klinik veya laboratuvar şefi ya da şef yardımcısı olanlar sorumludur. Aynı dalda birden fazla şef bulunması halinde, şeflerden biri baştabip tarafından koordinasyonu sağlamak üzere görevlendirilir.

 

Uzmanlık yetkisinin kullanılması

MADDE 4 – (1) Bu Tüzük hükümlerine göre uzmanlık belgesi almayanlar, hiçbir yerde ve şekilde uzmanlık unvan ve yetkisini kullanamazlar (…)[1][1][1]

 

 

 

 

İKİNCİ BÖLÜM

Tıpta Uzmanlık Kurulu ve Komisyonlar

 

Tıpta Uzmanlık Kurulu

MADDE 5 –(1) (Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)[2][2][2]

 

Tıpta Uzmanlık Kurulunun görevleri

MADDE 6 – (1) Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 ve  Danıştay 8.Dairesinin 16.03.2005 tarih ve E.2003/1386-K.2005/1210 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.) [3][3][3]

 

Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonu

MADDE 7  – (1)  Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonu;

a) Eğitim hastanelerinden Bakanlığın seçeceği dört,

b) Beş tıp fakültesinden YÖK’ün seçeceği birer,

c) Eğitim hastanelerinden Sosyal Sigortalar Kurumunun seçeceği bir,

d) Türk Tabipleri Birliğinin seçeceği bir,

e) Üç diş hekimliği fakültesinden YÖK’ün seçeceği birer,

f) Türk Diş Hekimleri Birliğinin seçeceği bir,

üyeden oluşur. Kurumlar, asıl üye sayısı kadar yedek üye de belirler.

(2) Diş hekimleri yalnızca kendilerine ait konuların görüşüleceği Komisyon toplantılarına katılırlar.

(3) Komisyona seçilmek için eğitim hastanelerinde en az üç yıllık şef, tıp veya diş hekimliği fakültelerinde ise profesör olmak gerekir. Üyelerin görev süresi üç yıldır. Süresi biten üyeler yeniden seçilebilir.

(4) Komisyon ilk toplantısında kendi üyeleri arasından bir başkan ve bir başkan vekili seçer. Komisyon, en az dokuz üyenin katılımı ile toplanır. Diş hekimlerine ait konuların görüşüleceği toplantılara en az üç diş hekiminin katılması zorunludur. Kararlar oyçokluğuyla alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın bulunduğu taraf çoğunluğu sağlamış sayılır.

(5) Komisyon toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak katılmayanların üyeliği düşer.

(6) Komisyonun çalışma usul ve esasları ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonunun görevleri

MADDE 8 – (1) Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonunun görevleri şunlardır;

a) Bu Tüzük hükümlerine göre uzmanlık eğitimi verecek sağlık kurumlarının fiziki yapısı, yatak sayısı, eğitim araç, gereç ve personel durumu yönünden sahip olmaları gereken asgari nitelik ve standartlarını yönetmelikte belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde tespit etmek,

b) Tıpta Uzmanlık Kurulunca verilecek kararlara esas olmak üzere, uzmanlık dallarında eğitim yetkisi verilmesi veya kaldırılması için sağlık kurumlarını yukarıda belirtilen nitelik ve standartlara uygunluğu yönünden incelemek, değerlendirmek ve bu konuda karar almak,

c) Eğitim yetkisi verilen kurumları, (a) bendinde belirtilen asgari nitelik ve standartlarını koruyup korumadığı yönünden periyodik olarak veya gerekli görülen hallerde incelemek, değerlendirmek ve varsa eksikliklerin giderilmesine ilişkin karar almak,

d) Tıpta uzmanlık eğitimi verecek kurumlarla ilgili görüş vermek.

Komisyon, fakültelerdeki inceleme ve değerlendirme faaliyetlerini önceden YÖK’e bildirir ve YÖK’ün seçeceği üç temsilciyle birlikte yapar.

Kurum ve birimler hakkında yapılacak inceleme ve değerlendirmelerde tespit edilecek eksikliklerin giderilmesi ile ilgili hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Uzmanlık Dalları Eğitim ve Müfredat Komisyonları

MADDE 9 – (1) Tüzüğe ekli çizelgede gösterilen ana dalların her biri için uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonları oluşturulur.

(2) Komisyonlar:

a) Eğitim hastanelerinden Bakanlığın seçeceği üç klinik veya laboratuvar şefi,

b) Tıp fakültelerinden YÖK’ün seçeceği üç profesör, bulunmaması halinde eğitim sorumlusu,

c) Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Fakültesinin seçeceği bir profesör, bulunmaması halinde eğitim sorumlusu,

d) Eğitim hastanelerinden Sosyal Sigortalar Kurumunun seçeceği bir klinik veya laboratuvar şefi,

e) Türk Tabipleri Birliğinin seçeceği bir eğitim sorumlusu,

olmak üzere dokuz kişiden oluşur. Kurumlar asıl üye sayısı kadar yedek üye de belirler.

(2) Diş hekimliği uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonlarına ise YÖK’ün diş hekimliği fakültelerinden seçeceği yedi profesör, bulunmaması halinde eğitim sorumlusu, Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Fakültesinin seçeceği bir profesör, bulunmaması halinde eğitim sorumlusu, Türk Diş Hekimleri Birliğinin seçeceği bir eğitim sorumlusu katılır.

(3) Komisyonlar ilk toplantılarında üyeleri arasından bir başkan ve bir başkan vekili seçerler. Komisyonlar üyelerin en az yedisinin katılımı ile toplanır. Kararlar oyçokluğuyla alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın bulunduğu taraf çoğunluğu sağlamış sayılır.

(4) Komisyon üyelerinin görev süreleri üç yıldır. Süresi biten üyeler yeniden seçilebilirler.

(5) Bakanlıkça gerek görülen yan dallar için de aynı usul ve esaslara göre eğitim ve müfredat komisyonları oluşturulabilir.

(6) Komisyon toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak katılmayanların üyeliği düşer.

(7) Komisyonların çalışma usul ve esasları ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Uzmanlık Dalları Eğitim Ve Müfredat Komisyonlarının görevleri

MADDE 10 – (1) Uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonlarının görevleri şunlardır;

a) İlgili uzmanlık dalında eğitim verecek sağlık birimlerinin fiziki yapısı, yatak sayısı, eğitim araç, gereç ve personel durumu yönünden sahip olmaları gereken asgari nitelik ve standartlarını yönetmelikte belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde tespit etmek,

b) Tıbbi uygulama ve teknolojideki gelişmeleri de göz önünde bulundurarak ilgili uzmanlık dalının eğitim müfredat, plan, program ve uygulama esaslarını, uzmanlık eğitimi görenlerin ve eğitim sorumlularının en az yapmaları gereken ameliyatlar ile mesleki uygulama ve bilimsel çalışmalarının kapsamını belirlemek,

c) Tıbbi uygulama ve teknolojideki gelişmeleri de göz önünde bulundurarak uzmanlık ana dallarının rotasyonlarını belirlemek,

d) Eğitim birimlerini periyodik olarak veya gerekli görülen hallerde (a) bendinde belirtilen asgari nitelik ve standartların bulunup bulunmadığı ve (b) bendinde belirlenen eğitim müfredat, plan, program ve uygulamalarının izlenip izlenmediği yönlerinden incelemek ve değerlendirmek, elde edilen sonuçlara ve alınması gereken önlemlere ilişkin görüşler bildirmek,

e) İlgili uzmanlık dalının eğitim müfredat, plan, program ve uygulamalarını, en az yapmaları gereken ameliyatlar ile mesleki uygulama ve bilimsel çalışmalarını gerçekleştirmediği, tıbbi uygulama ve teknolojideki gelişmeleri izleyemediği, asistanlarını yeterli derecede yetiştiremediği belirlenen eğitim sorumlularının eğitim yetkisinin kaldırılması ile ilgili olarak yönetmelikte belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde görüş bildirmek,

f) Tıpta uzmanlık eğitimi ile ilgili görüş vermek.

 

Eğitim yetkisinin verilmesi ve kaldırılması

MADDE 11 – (1) (Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)[4][4][4]

Sekreterya hizmetleri

Madde 12 — Bu Bölümde yer alan Kurul ve komisyonların sekreterya hizmetleri Bakanlık tarafından yerine getirilir.

Sekreterya hizmetlerinin yürütülmesine ilişkin hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Asistanlık

Asistan

MADDE 13 – (1) Asistan, kurumlarındaki kadro unvanları ne olursa olsun, tıp veya diş hekimliği uzmanlık ana veya yan dallarından birinde uzman olarak yetiştirilmek amacıyla, bu Tüzük ve özel mevzuat hükümleri çerçevesinde öğrenim, eğitim, araştırma ve uygulama yapmak üzere atanan tıp doktoru veya diş hekimidir.

(2) Asistanların atanmalarında kurumlarının özel mevzuat hükümleri uygulanır.

 

Asistanlığa giriş sınavının şartları

MADDE 14 – (1) Asistanlık giriş sınavına (TUS), (DUS) başvurabilmek için;

a) Türkiye’de tıp doktoru veya diş hekimliği mesleğini yapmaya yetkili olmak,

b) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinin (A) fıkrasının 4 ve 5 numaralı bentlerinde sayılan şartlara sahip bulunmak,

c) Askerlikle ilgili bulunmamak veya askerlik hizmetini yapmış ya da yedek sınıfa geçirilmiş yahut 1111 sayılı Askerlik Kanununun 86 ncı ve 89 uncu maddelerinde öngörülen durumlardan birine girmemiş ve askerliğini yapmamış olanlar bakımından uzmanlık eğitimi yapacakları dal için Tüzüğe ekli Çizelgede öngörülen sürelerin sonuna kadar 34 yaşından gün almayacak durumda olmak,

d) Meslek ve sanatını uygulamasına ve uzman olmak istediği dalda çalışmasına engel teşkil edebilecek bedeni ve ruhi bir hastalığı olmadığını tam teşekküllü hastanelerin sağlık kurullarından alınan rapor ile belgelendirmiş olmak,

e) Devlet memurluğundan çıkarma cezası almamış olmak, şarttır.

(2) Muvazzaf askerlik hizmetini yapmakta olanlardan, bu hizmetlerini asistanlık giriş sınav gününden itibaren üç ay içinde bitirebilecekler ile görevden çekilen veya çekilmiş sayılan memurlardan yeniden kamu görevine girebilmek için belirlenen yasal süresi asistanlık giriş sınav gününden itibaren üç ay içinde bitecek durumda bulunanlar, asistanlık giriş sınavına başvurabilirler.

(3) Asistanlık giriş sınavı şartlarını taşımaksızın sınava girenler, başarılı olsalar bile uzmanlık eğitimine başlatılmazlar. Bu şartlardan herhangi birini taşımadığı sonradan anlaşılanlar ile asistanlıkları sırasında bu şartlardan herhangi birini kaybedenlerin asistanlıklarına son verilir.

 

Asistanlık giriş sınavı

MADDE 15 – (1) Asistanlık giriş sınavı (TUS), (DUS), tıp veya diş hekimliği mezunları için ayrı ayrı yapılır.

(2) Bu sınavlar, yan dal asistanlıkları hariç olmak üzere, kurumların ihtiyaç duyduğu dallarda yılda en çok iki defa olmak üzere her yıl yapılır. Sınavların yeri, günü, şekli, sınava başvurmanın usulü ve sınavla ilgili diğer hususlar, Bakanlık ile YÖK arasında düzenlenecek protokol çerçevesinde tespit edilir.

(3) Sınavlar, protokolle belirlenecek sınav yerlerinde Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi tarafından yapılır.

 

Asistanlık giriş sınavlarının konusu ve kapsamı

MADDE 16 – (1) Yeterlik ve yarışma esaslarına dayanan asistanlık giriş sınavları, mesleki yabancı dil ve mesleki bilgi olmak üzere iki aşamada yapılır.

(2) Mesleki yabancı dil sınavı, İngilizce, Fransızca, Almanca ile Tıpta Uzmanlık Kurulunun, Bakanlık ve YÖK’ün uygun görüşü alınmak kaydıyla belirleyeceği diğer yabancı dillerden; mesleki bilgi sınavı ise, genel tıp veya genel diş hekimliği konularından yapılır.

(3) Mesleki bilgi sınavına girebilmek için yabancı dil sınavında yüz üzerinden en az altmış puan almış olmak şarttır.

(4) Bir yabancı dil sınavında kazanılan başarı iki yıl süre ile geçerlidir. Bu sınavdan sonra iki yıl içinde açılacak asistanlık giriş sınavlarında yabancı dil sınavına girmek ve başarılı olmak şartı aranmaz.

 

Asistanlık giriş sınavlarının sonuçları ve asistanlığa başlama

MADDE 17 – (1) Bu Tüzükte belirtilen uzmanlık ana dallarında asistan olabilmek için asistanlık giriş sınavlarında başarılı olmak şarttır.Sınavlarda başarılı olanlar, mesleki bilgi sınavında aldıkları puanlara ve tercihlerine göre sıralanır. Mesleki bilgi puanının eşitliği halinde yabancı dil puanı yüksek olanlara, yabancı dil puanında da eşitlik olması halinde fakülte başarı puanı yüksek olanlara öncelik tanınır.

(2) Sınav sonuçları Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi tarafından ilan edilir ve ilgililere bildirilir.

(3) Sınavda başarılı olanlar, listelerin ilanı tarihinden itibaren on beş gün içerisinde atamalarının yapılması için ilgili kuruma başvururlar.

(4) Asistanlığa atama işlemi, kanuni bir engel bulunmadığı takdirde en geç altmış gün içinde ilgililere tebliğ edilir. İşlemin kendilerine tebliği tarihinden itibaren tabi olacakları personel kanununda öngörülen süreler içerisinde, mevzuatlarında belirtilen sebepler olmaksızın, göreve başlamayanların atamaları iptal edilir.

(5) Asistanlığa başladıktan sonra kurum veya dal değişikliği için yeniden asistanlık giriş sınavına girenlerin mesleki bilgi puanı % 3 oranında düşürülür.

(6) Sınavda başarılı oldukları halde herhangi bir nedenle asistanlığa başlamayanlardan boş kalan kontenjanlara, Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi tarafından yeniden yerleştirme yapılır.

(7) Uzman olduğu dala (…)[5][5][5] birinde öngörülenden kısa sürede uzmanlık eğitimi görmek isteyenlerin, bu hakkı kullanabilmeleri için girecekleri asistanlık sınavında başarılı olmaları şarttır.

 

Yan dal asistanlığı

MADDE 18 – (1) Yan dal asistanlığı; Tüzüğe ekli Çizelgede belirtilen yan dallarda, yan dalın bağlı olduğu ana dalın uzmanlarının görebileceği uzmanlık eğitimidir.

(2) Yan dal uzmanlık eğitimi yapmak isteyenlerin ana dallarda olduğu gibi eğitim gördükleri kurumların ilgili birimlerinin kadrolarında fiilen asistanlık yapmaları ve girecekleri seçme ve yeterlik sınavında başarılı olmaları zorunludur.

(3) Bunlara uygulanacak seçme ve yeterlik sınavının usul ve esasları ile sınava giriş şartları yönetmelikle düzenlenir.

 

Yabancı uyrukluların asistanlıkları

MADDE 19 – (1) Yabancı uyruklular;

a) Kurumlarda yabancı uyruklulara ayrılan kontenjan bulunması,

b) Türkiye’deki tıp veya diş hekimliği fakültelerinin birinden mezun olmaları veya yabancı ülkelerdeki bu fakültelerin birinden mezun olup YÖK’ten denklik belgesi almış olmaları,

c) Türkiye’de uzmanlık eğitimi yapmalarına engel halleri bulunmadığının yetkili mercilerce tespit edilmiş olması,

d) Türkiye’de ikametlerine yetkili mercilerce izin verilmiş olması,

e) Mesleki konuları izleyebilecek derecede Türkçe bildiklerini ölçmek amacıyla yapılacak dil bilgisi sınavında başarılı olmaları,

f) Asistanlık süresince kendilerine burs verileceğini veya Türkiye’deki giderlerinin karşılanacağını belirten bir belge vermeleri,

g) 15 inci maddede öngörülen sınavda başarılı olmaları,

koşulları ile aylıksız olarak asistanlığa kabul edilirler.

(2) Uzmanlık eğitimi yapmak isteyen yabancı uyruklulara, kurumların asistanlık kadrolarının en çok % 10’u kadar kontenjan ayrılabilir.

(3) Yabancı uyrukluların Türkçe dil bilgisi sınavı ile ilgili hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Asistanlık ile bağdaşmayan işler

MADDE 20– (1) Asistanlar, uzmanlık eğitiminin gerektirdiği öğrenim, eğitim, araştırma ve uygulama çalışmaları dışında, kamu veya özel kurum ve kuruluşlarda aylıklı veya aylıksız hiçbir görev alamazlar, muayenehane açamazlar, eğitim gördükleri uzmanlık dalının uygulamasından sayılamayacak işlerde görevlendirilemezler.

 

Asistanlık süresinden sayılmayacak haller

MADDE 21– (1) Senelik izin ve bilimsel kongreler için verilen izin süreleri hariç olmak üzere, asistanlıkta fiilen geçmeyen süreler, asistanlık eğitim ve rotasyon sürelerinden sayılmaz.

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Uzmanlık Eğitimi ve Uzmanlık Sınavları

 

Uzmanlık ana ve yan dalları ile eğitim süreleri ve rotasyonlar

MADDE 22 – (1) Tıpta uzmanlık ana ve yan dalları ve bunlara ilişkin eğitim süreleri ekli Çizelgede gösterilmiştir.

(2) (…)[6][6][6] belirlenen rotasyonların, kurumun bulunduğu yerleşim biriminde yaptırılması esastır. Ancak, aynı yerleşim birimindeki kurumlarda ilgili uzmanlık dalına ait eğitim biriminin bulunmaması veya bulunsa bile başka yerlerde rotasyon yaptırılmasında fayda görülmesi halinde, eğitim kurumunca uygun görülen yerlerde rotasyona tabi tutulabilir.

Asistanlara, eğitim sorumlularının uygun görmesi kaydıyla, özel mevzuatına göre yetkili kılınan amir veya kurulların uygun görüş ve kararları üzerine, eğitime kabul belgesi sağlamaları koşuluyla yurt içinde başka kurumlarda en fazla bir yıla kadar asistanlık yaptırılabilir veya asistanlığın yurt dışında yapılmasına izin verilebilir.

 

Asistanlıkta devamlılık, kurum ve dal değiştirme

MADDE 23 – (1) Uzmanlık eğitiminin kesintisiz olması şarttır.

İlgili mevzuat ve Tüzükte belirtilen hükümler dışında, kendi ihmali sebebiyle sevk tehiri yaptırmadığı için muvazzaf askerliğe başlamak da dahil herhangi bir sebeple veya kendi isteğiyle uzmanlık eğitimi sona erenler ya da eğitime ara verenler uzmanlık eğitimine tekrar başlayamazlar.

(2) Asistanlık eğitimine devam ederken yeniden girdikleri asistanlık giriş sınavında başarılı olanlar ile asistanlıktan ayrıldıktan sonra en geç bir yıl içinde yeniden sınava girerek başarılı olan asistanlardan;

a) Uzmanlık eğitim dalları değişenlerin önceki asistanlıkta geçen eğitim süreleri yeni başlayacakları asistanlığın eğitim süresinden sayılmaz.

b) Dalları değişen asistanların, önceki kurumlarınca verilen başarı belgeleri, yeni başladıkları kurumdaki eğitim sorumluları ve yetkili kurullarca kabul edildiği takdirde, bunların önceki asistanlıklarında geçen eğitim süreleri ve rotasyonları, var ise yeni asistanlık dallarında tekabül eden rotasyonlarından sayılır.

c) Dal değiştirmeksizin kurum değiştirenlerin önceki asistanlıklarında geçen eğitim süre ve rotasyonları ile önceki kurumlarınca verilmiş başarı belgeleri, yeni başlayacakları kurumların eğitim sorumluları ve yetkili kurullarınca kabul edildiği takdirde, asistanlığın eğitim süre ve rotasyonlarından sayılır.

 

Asistanların değerlendirilmesi

MADDE 24 – (1) Eğitim sorumluları altı ayda bir asistanların meslek bilgileri, mesleki uygulama, göreve bağlılık, çalışma, araştırma ve yönetme yetenekleri ile meslek ahlakı hakkındaki görüş ve kanaatlerini asistan değerlendirme formuna yazıp gizli olarak fakültelerde dekanlığa, diğer kurumlarda kurum amirleri aracılığı ile Bakanlığa gönderirler.

Asistanlığın altı aylık değerlendirme devresinin birden fazla eğitim sorumlusu yanında geçmesi halinde, her bir eğitim sorumlusu tarafından asistan değerlendirme formu doldurulur ve değerlendirmede bunların ortalaması alınır. Bu değerlendirme formları üzerinde yapılan inceleme ve değerlendirmeler sonucunda olumsuz not alan asistan yazı ile uyarılır. Üst üste iki kez olumsuz not alan asistanın birimi, aynı kurumda başka birim yoksa kurumu mevzuatları çerçevesinde değiştirilir. Üçüncü kez olumsuz not alan asistanın hizmet süresi ne olursa olsun asistanlıkla ilişkisi kesilir. Bu suretle asistanlıkla ilişkisi kesilenler, aynı uzmanlık dalında bir daha asistan olamazlar.

(2)Ayrıca asistanlığa başladıklarında her asistana bir karne verilir. Bu karneye asistanın yaptığı teorik ve pratik tüm etkinlikler yazılarak eğitim sorumlusu ve kurum amiri tarafından onanır. Asistanlar bu karneleri uzmanlık giriş sınavından önce uzmanlık sınav jürisine verirler. Karne sınavdan sonra asistana iade edilir.

(3) Asistan değerlendirme formu ile asistan karnesinin şekli, kapsamı, kullanılması ve ilgili diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Uzmanlık tezi ve değerlendirilmesi

MADDE 25 – (1) Asistanların uzmanlık sınavına girebilmeleri için, uzmanlık eğitimi gördükleri dala ait bir konu üzerinde tez hazırlamaları zorunludur.

(2) Tezin konusu, asistanın talebi ve birimdeki diğer eğitim sorumlularının da görüşü alınarak, asistanın eğitim sorumlusu tarafından seçilir ve ana dallar için asistanlık süresinin yarısı tamamlandıktan sonra, yan dallar için ilk altı ay içinde asistana yazılı olarak bildirilir ve kendisine bir tez danışmanı tayin edilir.

(3) Tez, uzmanlık dalı ile ilgili orijinalliği haiz, bilimsel ve yayınlanabilir bir inceleme ve araştırma niteliğinde olmalıdır. Tez, asistanlık süresinin son üç aylık devresinden önce, kurumu tarafından asistanın eğitim gördüğü dalın eğitim sorumlularından oluşturulan üç kişilik bir jüri tarafından değerlendirilir.

(4) Tez, jüriye verildiği tarihten itibaren en geç bir ay içerisinde incelenir. Asistan, jüri tarafından belirlenen tarihte tezini jüri huzurunda savunur.

(5) Tezi kabul edilen asistanlar, uzmanlık sınavına girmeye hak kazanırlar. Tezin kabul edilmemesi halinde sonuç, en geç 15 gün içerisinde yazılı ve gerekçeli olarak asistana ve kurum amirine bildirilir.

(6) Tezi kabul edilmeyen asistanlar, sonucun kendilerine tebliğinden itibaren en geç altı ay içinde jürinin gerekçesindeki esaslara göre tezde gerekli değişiklikleri yaparak jüriye verirler.

(7) İkinci defa tezi reddedilen asistanın asistanlıkla ilişkisi kesilir. Bunlar aynı dalda tekrar asistan olamazlar.

(8) Yukarıdaki fıkraya göre asistanlıkla ilişiği kesilenlerin, başka bir dalda en geç bir yıl içerisinde asistanlık sınavına girip başarılı olmaları halinde, bunlara, önceki asistanlıklarında geçen eğitim süre ve rotasyonlarının yeni asistanlıklarının rotasyonundan sayılması konusunda 23 üncü maddenin (b) bendi hükümleri kıyasen uygulanır.

 

Yeterlik sınavı

MADDE 26 – (1) Yeterlik sınavı, asistanın eğitim süresinin son yılı içerisinde gireceği merkezi sınavdır. Bu sınav, Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi tarafından yılda en fazla üç kez ilgili uzmanlık dalı bilgilerini kapsayacak biçimde ve test usulü ile yapılır. Bu sınavda başarılı sayılmak için yüz üzerinden en az yetmiş puan almış olmak şarttır.

(2) Yeterlik sınavında başarı gösteremeyenler birbirini izleyen sonraki iki dönemde açılacak yeterlik sınavında da başarı gösteremezlerse, asistanlıkla ilişikleri kesilir. Bunlar, aynı dalda tekrar asistan olamazlar. Ancak, başka bir dalda en geç bir yıl içerisinde yeniden girecekleri asistanlık giriş sınavında başarılı olmaları halinde, bunlara, önceki asistanlıklarında geçen eğitim süre ve rotasyonlarının yeni asistanlıklarının rotasyonlarından sayılması konusunda 23 üncü maddenin (b) bendi hükümleri kıyasen uygulanır.

(3) Yeterlik sınavının zamanı, usul ve esasları ve sınav ile ilgili diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

Uzmanlık sınavına girebilmenin şartları

MADDE 27 – (1) Uzmanlık sınavına girebilmek için;

a) Asistanlık süresini ve rotasyonlarını tamamlamak,

b) 9 uncu maddeye göre kurulan komisyonların belirlediği asgari uygulamaları yapmış olmak,

c) Uzmanlık tezi kabul edilmiş bulunmak,

d) Yeterlik sınavında başarılı olmak,

şarttır.

(2) (a) ve (b) bentlerinde belirtilen hususların gerçekleşip gerçekleşmediğinin tesbitine ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.

 

Uzmanlık sınavı jürileri

MADDE 28 – (1) Her uzmanlık dalı için bu daldan beş asıl, üç yedek üye olmak üzere bilgisayar yöntemi ile kura usulüne göre birden fazla karma sınav jürisi oluşturulur.

(2) Jüriler, uluslararası indekslere kayıtlı dergilerde en az üç araştırma makalesi yayınlanmış eğitim sorumluları arasından tercihen profesör, doçent, klinik veya laboratuvar şefi veya şef yardımcısından oluşturulur. Fakülte asistanlarından uzmanlık sınavına gireceklerin jürilerinin üçü eğitim sorumlusu olan fakülte öğretim üyelerinden, ikisi eğitim hastaneleri şeflerinden; eğitim hastaneleri asistanlarından sınava gireceklerin jürileri ise, üçü eğitim hastaneleri eğitim sorumlularından, ikisi fakülte eğitim sorumlusu olan öğretim üyelerinden oluşur. Jüriler, aynı dalda yeterli üye bulunmadığı takdirde rotasyon dallarından, yok ise bu dallara yakın dalların eğitim sorumlularından oluşturulur.

(…)[7][7][7]

 

Uzmanlık sınavı

MADDE 29 – (1) Uzmanlık sınavı, yılda en az dört kez asistanların uzmanlık dalında uygulamalı olarak yapılır.

(2) Asistanlar, mevzuatlarında belirtilen mazeretler hariç olmak üzere, uzmanlık eğitimi süresinin bitimini izleyen ilk sınava alınır. Uzmanlık sınavında iki kez başarısız olanların asistanlıkla ilişkileri kesilir. Bu suretle asistanlıkla ilişkisi kesilenler, altı ay içinde bir kez daha bu sınava alınırlar. Bunda da başarı gösteremeyenler, o dalda yeniden asistan olamazlar. Ancak, başka bir dalda en geç bir yıl içerisinde girecekleri asistanlık giriş sınavında başarılı olmaları halinde, bunlara, önceki asistanlıklarında geçen eğitim süre ve rotasyonlarının yeni asistanlıklarının rotasyonlarından sayılması konusunda 23 üncü maddenin (b) bendi hükümleri kıyasen uygulanır.

(3) Uzmanlık sınavında başarılı olanların, sınav sonuçlarının Bakanlığa gönderildiği tarihten itibaren en geç iki ay içerisinde asistanlıkla ilişkileri kesilir.

(4) Uzmanlık sınavının ne şekilde yapılacağı, sınav jürilerinin çalışma, usul ve esasları, sınav sonuçlarının hangi ölçülere göre değerlendirileceği ve uzmanlık sınavı tutanağının düzenleniş şekli ile diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

 

 

BEŞİNCİ BÖLÜM

Yurt Dışında Uzmanlık Eğitimi ve Uzmanlık

 

Uzmanlık eğitiminin ve uzmanlığın incelenmesi

MADDE 30 – (1) Yurt dışında uzmanlık eğitimi vermeye yetkili olan bir sağlık kurumunda uzmanlık eğitimi yapan veya uzmanlık belgesi alan Türk vatandaşlarının talebi halinde, yabancı ülkedeki Türk misyon şeflikleri ile o ülkenin yetkili meslek kuruluşunca onaylanmış uzmanlık eğitimine ilişkin belgeleri ve eğitim süreleri Tüzük hükümlerine uygunluğu yönünden biçimsel olarak Bakanlıkça, bilimsel olarak Tıpta Uzmanlık Kurulu tarafından belirlenecek bir tıp veya diş hekimliği fakültesince incelenir.

(2) Bakanlık ve fakülteler, yabancı ülkelerde yapılan uzmanlık eğitiminin bu Tüzükte belirtilen usul ve esaslara uygun olarak yapılıp yapılmadığını araştırır, kanıtlayıcı her türlü belge ve dokümanın verilmesini isteyebilir.

 

Sürelerin eksikliği halinde yapılacak işlemler

MADDE 31 – (1) 30 uncu madde uyarınca yapılan inceleme sonucunda;

a) Uzmanlık belgesi almamış olanların asistanlıkta geçen süreleri Tüzüğe ekli Çizelgede öngörülen süreden az ise, asistanlık giriş sınavına tabi tutulurlar. Sınavda başarılı olanlar, yurt dışında geçirdikleri eğitim sürelerinin asistanlık süresinden sayılmasını isterlerse, asistanlığa başlamalarından sonra ilk açılacak yabancı dil sınavında eğitim gördükleri ülkenin dilinden sınava alınırlar. Bu dil sınavında 100 üzerinden en az 60 puan alanların eğitim gördükleri ülkeden aldıkları belgeler değerlendirilerek uygun görülen süreler, Türkiye’de yapacakları asistanlığın süresinden düşülür. Ancak, yurt dışında geçen uzmanlık eğitim sürelerinin geçerli sayılabilmesi için, yukarıda belirtilen şartlar yanında ilgililerin uzmanlık eğitiminden ayrıldıktan sonra en geç bir yıl içinde müracaatları ve açılacak ilk iki asistanlık giriş sınavında başarılı olmaları şarttır.

b) Uzmanlık belgesi almış olmakla beraber, eğitim sürelerinin eksik olduğu anlaşılanlardan, eğitim süreleri Tüzüğe ekli Çizelgede öngörülen sürenin en az dörtte üçü kadar olanların eksik süreleri Tıpta Uzmanlık Kurulunun belirleyeceği eğitim kurumunda tamamlattırılır. Yabancı ülkede tezi kabul edilmiş olanlar tez verme şartı aranmaksızın, tez vermemiş olanlar ise tez verdikten sonra yeterlik ve uzmanlık sınavına tabi tutulur.

(2) Eğitim süreleri Tüzüğe ekli Çizelgede öngörülen sürelerin dörtte üçünden az olanlar hakkında (a) bendi hükümleri uygulanır.

 

Sürelerin uygunluğu halinde yapılacak işlemler

MADDE 32 — 30 uncu madde uyarınca yapılan inceleme sonucunda;

a) Yabancı ülkelerde uzmanlık eğitiminde geçirdikleri eğitim süre ve uygulamaları bu Tüzük hükümlerine uygun olmakla birlikte uzmanlık belgesi almamış olduğu anlaşılanlar, tez verme şartı da aranarak, üç defadan fazla olmamak kaydıyla yeterlik, yeterlik sınavında başarılı olmaları halinde üç defadan fazla olmamak kaydıyla uzmanlık sınavına girebilirler.

b) Yabancı ülkede yaptıkları uzmanlık eğitiminin süre ve uygulamaları bu Tüzük hükümlerine uygun olanlardan uzmanlık belgesi almış olanlar, üç defadan fazla olmamak kaydıyla yeterlik, yeterlik sınavında başarılı olmaları halinde üç defadan fazla olmamak kaydıyla uzmanlık sınavına girebilirler.

c) Yabancı ülkelerden aldıkları uzmanlık belgeleri bu Tüzük hükümlerine uygun olmakla birlikte gerekli becerilerin kazanılabilmesi için belirli uygulamaların yapılması öngörülen dallarda görülen uygulama eksiklikleri, kadroya atanma şartı aranmaksızın tamamlattırılır.

(2) Eksikliklerin giderilmesi ile ilgili usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.

 

Türkiye’de başlanılan asistanlığın yurt dışında sürdürülmesi

MADDE 33  – (1) Bu Tüzük hükümlerine göre Türkiye’de başladıkları asistanlığı yurt dışında sürdürenlerin, uzmanlık eğitimi görülen yabancı ülkelerin usullerine göre aynı dalın uzmanlık eğitiminde geçirdikleri süreleri, Türkiye’de asistanlıktan ayrılış ve yurt dışında uzmanlık eğitimine başlayış tarihleri arasındaki sürenin altı aydan fazla olmaması koşuluyla, yurt içinde asistanlıkta geçen önceki süreleri ile birleştirilir. Eksik olan süreler yeniden asistanlık geçiş sınavına girmeksizin bu Tüzük hükümlerine göre tamamlattırılır. Süreleri tam olanlar, tez verme şartı da aranarak, yeterlik ve uzmanlık sınavına alınırlar.

 

Türk uyruğuna geçen yabancıların durumu

MADDE 34 – (1) Türkiye’de yabancı uyruklu olarak uzmanlık eğitimi görmekte iken asistanlık süresi içinde Türk uyruğuna geçenler, kadrosuz ve aylıksız olarak asistanlığa devam ederler.

 

ALTINCI BÖLÜM

Uzmanlık Belgesi

 

Uzmanlık belgesi

MADDE 35 – (1) Uzmanlık sınav sonuçları, uzmanlığın tescili için gerekli olan belgelerle birlikte en geç on beş gün içinde, il sağlık müdürlüğü, fakülteler ve ilgili kurumlar tarafından Bakanlığa gönderilir.

(2) Uzmanlık sınavını kazananların uzmanlık belgeleri Bakanlıkça düzenlenir ve tescil edilir.

(3) Uzmanlık eğitiminin bu Tüzükte belirtilen kapsam, usul ve esaslara uygun olarak yapılmadığının tespiti halinde tescil işlemini yapmamaya, yapılmış ise iptaline Bakanlık yetkilidir.

(4) Bu Tüzük hükümlerine göre verilecek uzmanlık belgesinin şekli ve kapsamı Bakanlıkça tespit edilir.

 

YEDİNCİ BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

 

Yönetmelik çıkarılması

MADDE 36 – (1) Bu Tüzükte çıkarılması öngörülen yönetmelikler, Tıpta Uzmanlık Yönetmeliği adı altında, YÖK’ün uygun görüşü alınmak kaydıyla bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç altı ay içerisinde Bakanlıkça hazırlanarak yürürlüğe konulur.

 

Yürürlükten kaldırılan hükümler

MADDE 37 – (1) Bakanlar Kurulunun 5/4/1973 tarih ve 7/6229 sayılı Kararı ile yürürlüğe konulan Tababet Uzmanlık Tüzüğü yürürlükten kaldırılmıştır.

 

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten önceki mevzuata göre kazanılmış bulunan uzmanlık ve eğitim yetkisi hakları saklıdır.

Bu Tüzük ile kaldırılan veya bir uzmanlık dalı iken ayrılan uzmanlık dallarında eğitim yetkisi bulunanlara, hangi dalda eğitim yetkisi verileceğine istekleri de dikkate alınarak (…)[8][8][8] karar verilir.

 

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihte fiilen asistanlık yapmakta olanlar hakkında 5/4/1973 tarih ve 7/6229 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Tababet Uzmanlık Tüzüğünün ilgili hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bunlar isterlerse, Tüzüğün yayımı tarihinden itibaren altı ay içerisinde başvurmaları kaydıyla bu Tüzük hükümlerine tabi olurlar.

(2) Kaldırılan dallarda fiilen asistanlık yapmakta olanların en yakın hangi dalda eğitimlerine devam edeceklerine (…)[9][9][9] karar verilir. Bir uzmanlık dalı iken ayrılan uzmanlık dallarında fiilen asistanlık yapmakta olanların eğitimlerine hangi dalda devam edeceklerine istekleri de dikkate alınarak kurumlarınca karar verilir.

(3) (…)[10][10][10] Ancak, kaldırılan veya bir uzmanlık dalı iken ayrılan uzmanlık dallarında sınavı kazanıp da başlamamış olanlar hakkında, ikinci fıkra hükmü uygulanır. [11][11][11]

 

GEÇİCİ MADDE 3 – (1) 5, 7 ve 9 uncu maddelerde belirtilen Kurul ve komisyonlar, bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren dört ay içerisinde oluşturulur.

 

GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Bu Tüzük ile öngörülen yönetmeliğin yürürlüğe girmesine ve Tıpta Uzmanlık Kurulunun oluşumuna kadar, 5/4/1973 tarih ve 7/6229 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Tüzük ile yürürlükteki Tababet Uzmanlık Yönetmeliğinin bu Tüzüğe aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

GEÇİCİ MADDE 5 – (1) 19.3.1927 günlü ve 992 sayılı Kanun ile 5/4/1973 tarih ve 7/6229 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla yürürlüğe konulan Tababet Uzmanlık Tüzüğünün 6 ncı maddesi hükümlerine göre uzman olma hakkı tanınanlar için kendi alanlarına ilişkin düzenleme yapılıncaya kadar bu Tüzük hükümleri uygulanır.

 

GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu Tüzükle yeni ihdas edilen yan dalların bağlı bulunduğu ana dal uzmanlarından o yan dalda yurt içinde veya yurt dışında en az beş yıl süre ile yaptıkları araştırma, uygulama ve incelemeleri ile bu alanda yurt içi ve yurt dışında yayınlanmış bilimsel yayınlarını ibraz ederek yeni ihdas edilen yan dalda uzmanlık belgesi almak isteyenlerin, bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç altı ay içerisinde başvurmaları durumunda, bu belgeleri, (…)[12][12][12] altı ay içerisinde değerlendirilerek çalışmaları yeterli görülenlere, Bakanlıkça uzmanlık belgesi düzenlenerek verilir ve uzmanlıkları tescil edilir.[13][13][13]

 

GEÇİCİ MADDE 7 – (1) (Danıştay 8.Dairesinin 06.10.2004 tarih ve E.2003/3935-K.2004/3668 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)[14][14][14]

 

GEÇİCİ MADDE 8 – (1) (Danıştay 8.Dairesinin 16.03.2005 tarih ve E.2003/2317-K.2005/1214 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)[15][15][15]

 

YÜRÜRLÜK

MADDE 38 – (1) 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun 9 uncu maddesine dayanılarak hazırlanan ve Danıştayca incelenen bu Tüzük yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

 

YÜRÜTME

MADDE 39 – (1) Bu Tüzük hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

 

   

TIPTA UZMANLIK ALANLARI VE EĞİTİM SÜRELERİ ÇİZELGESİ

Ana Dallar (2002)

 Eğitim Süresi

Yan Dallar

Eğitim Süresi

42- Ağız Diş, Çene Hast. ve Çerrahisi

5 yıl

Danıştay 8.Dairesinin 30.09.2004 tarih ve E.2002/3488-K.2004/3549 sayılı Kararı ile Tüzüğe Ekli Çizelgenin 42–46 sırasında yer alan dişhekimleriyle ilgili uzmanlık dallarını düzenleyen bölümün iptaline karar verilmiştir.

43- Ortodonti

4 yıl

44- Pedodonti

4 yıl

45- Diş Protezi

4 yıl

46- Periodontoloji

4 yıl

* Çizelgenin dişhekimliği ile ilgili bölümleri alınmıştır.

 

(*)Tüzük ve Eki liste hakkındaki Mahkeme kararları Sağlık Bakanlığından alınan bilgilerle düzenlenmiştir.

[1][1][1] (…) içindeki “ve uzmanlıkla ilgili tıbbi faaliyette bulunamazlar.” ibaresi   Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3674-K.2003/5018 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[2][2][2] Tıpta Uzmanlık Kurulu

Madde 5 -Tıpta Uzmanlık Kurulu;

a) Bakanlık Müsteşarı,

b) Eğitim hastanelerinden Bakanlığın seçeceği beş,

c) Beş tıp fakültesinden YÖK’ün seçeceği birer,

d) Gülhane Askeri Tıp Akademisi ve Fakültesinin seçeceği bir,

e) Eğitim hastanelerinden Sosyal Sigortalar Kurumunun seçeceği bir,

f) Türk Tabipleri Birliğinin seçeceği bir,

g) Dört diş hekimliği fakültesinden YÖK’ün seçeceği birer,

h) Türk Diş Hekimleri Birliğinin seçeceği bir,

üyeden oluşur. Kurumlar, seçecekleri asıl üye sayısı kadar yedek üye de belirler.

Diş hekimleri yalnızca kendilerine ait konuların görüşüleceği Kurul toplantılarına katılırlar.

Kurula seçilecek asıl ve yedek üyelerin uzman olmaları, ayrıca en az üç yıllık klinik veya laboratuvar şefi ya da profesör unvanına sahip bulunmaları şarttır. Üyelerin görev süreleri üç yıldır. Süresi bitenler tekrar seçilebilir.

Kurul, Bakanlığın daveti üzerine yılda en az iki kez toplanır. Kurula Bakanlık Müsteşarı veya yapılacak ilk toplantıda üyeler arasından seçilecek başkan vekili başkanlık eder. Kurul, üyelerden en az beşinin teklifi ile olağanüstü toplanır.

Kurul, en az on bir üyenin katılımı ile toplanır. Diş hekimlerine ait konuların görüşüleceği Kurul toplantılarına en az üç diş hekiminin katılması zorunludur. Kararlar oyçokluğuyla alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın bulunduğu taraf çoğunluğu sağlamış sayılır. Ancak, uzmanların veya kurumların eğitim yetkisinin kaldırılmasına ilişkin toplantılarda katılanların en az üçte iki çoğunluğu ile karar alınması şarttır.

Kurul toplantılarına üst üste iki kez mazeretsiz olarak katılmayanların üyeliği düşer.

Kurulun çalışma usul ve esasları ile ilgili diğer hususlar yönetmelikle düzenlenir.

(Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

[3][3][3] Tıpta Uzmanlık Kurulunun görevleri

Madde 6 — Tıpta Uzmanlık Kurulunun görevleri şunlardır;

a) Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonunun kurumlara eğitim yetkisi vermek ve eğitim yetkisini kaldırmak ile ilgili kararlarını görüşmek, aynen veya değiştirerek kabul veya reddetmek,

b) Uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonlarının uzmanların eğitim yetkisini kaldırmasına ilişkin kararlarını görüşmek, aynen veya değiştirerek kabul veya reddetmek,

c) Uzmanlık ana dallarının rotasyonları hakkında uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonlarının kararlarını görüşmek, aynen veya değiştirerek kabul veya reddetmek, (Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

d) Eğitim Kurumlarını Değerlendirme Komisyonu ile uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonları arasında veya uzmanlık dalları eğitim ve müfredat komisyonlarının kendi aralarındaki görüş ayrılıklarını inceleyerek karara bağlamak,

e) Yukarıdaki bentlerde belirtilen komisyonların kararlarına karşı yapılacak itirazları inceleyerek kesin karara bağlamak,

f) Uzmanlık sınavı jürilerini tespit etmek,

g) Yabancı ülkelerde asistanlık yapanların bilimsel değerlendirilmesini yapacak fakülteleri belirlemek,

h) Uzun vadeli uzman ihtiyacını saptamaya yönelik çalışmalar yaptırmak ve sonuçlarını ilgili kurum ve kuruluşlara iletmek, tıpta uzmanlık eğitimi ve uzman insan gücü ile ilgili görüşler vermek, uzmanların tıbbi gelişmeleri izlemesini sağlayıcı inceleme, araştırmalar yapmak. (Danıştay 8.Dairesinin 16.03.2005 tarih ve E.2003/1386-K.2005/1210 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

 

[4][4][4] Eğitim yetkisinin verilmesi ve kaldırılması

Madde 11 — Uzmanlık eğitimi verecek olan veya veren kurum ve birimler ile eğitim sorumluları hakkında, yukarıdaki maddelere göre yapılan inceleme ve değerlendirmeler sonucunda, Tıpta Uzmanlık Kurulunca eğitim yetkisinin verilmesine veya kaldırılmasına ilişkin kararlar Bakanlıkça yerine getirilir veya ilgili kurumdan yerine getirilmesi istenir. Fakültelerle ilgili kararlar uygulanmak üzere YÖK’e bildirilir. Eğitim yetkisi kaldırılan kurum veya birimdeki asistanlar durumu müsait olan diğer kurum ve birimlere mevzuatına uygun olarak nakledilebilirler.

Bu maddeye göre verilen kararlar ile yapılan inceleme ve değerlendirmelerin sonuçları Bakanlık tarafından her yıl periyodik olarak yayımlanır. (Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

[5][5][5] (…) içindeki “yakın ana dallardan”  ibaresi (Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

[6][6][6] (…) içindeki “Tıpta Uzmanlık Kurulunca” ibaresi Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[7][7][7] Maddenin üçüncü fıkrasındaki “Uzmanlık sınav jürilerinin oluşumu ve sınavların yapılacağı yerler Tıpta Uzmanlık Kurulu tarafından belirlenir.” hükmü Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[8][8][8] (…) içindeki “Tıpta Uzmanlık Kurulunca” ibaresi Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[9][9][9] (…) içindeki “Tıpta Uzmanlık Kurulunca” ibaresi Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[10][10][10] (…) içindeki “Bu Tüzüğün yürürlüğe girdiği tarihten önce asistanlık sınavını kazanıp da fiilen asistanlığa başlamamış olanlar, bu Tüzük hükümlerine tabidirler.” cümlesi Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[11][11][11] Altı çizili ve italik kısımlar Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih E.2002/3784 K.2003/5027 kararı ile iptal edilmiş iken Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 08.12.2005 tarih ve E.2004/133-K.2005/2681 sayılı kararı ile temyiz istemi İdare lehine kabul edilmiştir. Basım sırasında yargılaması sürmektedir.

[12][12][12] (…) içindeki “Tıpta Uzmanlık Kurulunca” ibaresi  Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih ve E.2002/3784-K.2003/5027 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.

[13][13][13] Maddenin tümü Danıştay 8.Dairesinin 19.11.2003 tarih E.2002/3784 K.2003/5027 kararı ile iptal edilmiş iken Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 08.12.2005 tarih ve E.2004/133-K.2005/2681 sayılı kararı ile temyiz istemi İdare lehine kabul edilmiştir. Basım sırasında yargılaması sürmektedir.

[14][14][14] Geçici Madde 7 — Bu Tüzükte belirtilen diş hekimi uzmanlık dallarında daha önce doktora yaparak başarılı olanlardan bu Tüzüğün yayımı tarihinden itibaren altı ay içinde başvuranların durumları, Tıpta Uzmanlık Kurulunca altı ay içerisinde değerlendirilerek klinik çalışmaları, yayınları ve meslekteki deneyimleri yeterli görülenlere Bakanlıkça uzmanlık belgesi verilir ve uzmanlıkları tescil edilir. (Danıştay 8.Dairesinin 06.10.2004 tarih ve E.2003/3935-K.2004/3668 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)

[15][15][15] Geçici Madde 8 —Bu Tüzüğün yayımlandığı tarihte Tüzükte öngörülen diş hekimliği uzmanlık dallarında kadroya bağlı olarak fiilen doktora yapanlar, altı ay içinde başvurmaları halinde o uzmanlık dalına asistan olarak kabul edilirler. Bu durumda, doktora çalışmalarında geçen süre ve rotasyonları asistanlık eğitim süre ve rotasyonlarından sayılır. (Danıştay 8.Dairesinin 16.03.2005 tarih ve E.2003/2317-K.2005/1214 sayılı kararı ile iptal edilmiştir.)